Opis filmu

Ze wszystkich filmów Grupy Dzigi Wiertowa odwołujących się do Maja ‘68, ten czyni to w sposób najbardziej jawny. Nakręcony w lipcu 1968 roku, zaledwie miesiąc po zakończeniu „majowej rewolucji”, stawia wiele pytań dotyczących jej przebiegu i znaczenia. Zbiorowym bohaterem filmu jest grupa młodych ludzi siedzących na trawie w letni dzień. Ludzie ci próbują ocenić majowe wydarzenia, w tym rolę studentów oraz Partii Komunistycznej jako siły kolaborującej z rządem w celu wygaszenia protestów. Nie widzimy osoby wygłaszającej dany pogląd, a tylko tych, którzy jej słuchają – od tej pory tak będzie w wielu filmach Godarda pokazujących polityczne debaty. Sceny rozmów na trawie przeplatane są dokumentalnymi materiałami z wydarzeń majowych, ukazującymi palone samochody, demonstracje i przywódcę studentów, Daniela Cohn-Bendita, przemawiającego do tłumów. Film odwołuje się do idei walki: walki na barykadach i walki w mediach, walki spontanicznej i walki za pomocą naukowej analizy. Uosobieniem tej walki są różne typy materiałów wizualnych i dźwiękowych, wykorzystanych w filmie. To modelowy przykład uprawiania politycznego kina w sposób polityczny, co było w owym okresie największą ambicją Godarda.

Ewa Mazierska