Za co kochamy Amerykę? Za kino, które powraca i nigdy się nie nudzi, za niekończący się filmowy american dream. Dziesięć ikon kina amerykańskiego – od Charlesa Chaplina po Woody’ego Allena, przez Przeminęło z wiatrem, Casablancę, Obywatela Kane’a, Bonnie i Clyde – złoży się na nostalgiczny przegląd Zagraj to jeszcze raz, Sam. Nostalgia to cecha zarówno samej natury kina, jak i Ameryki. Hollywoodzka fabryka snów powstała z marzeń i wyobrażeń przybyszów z Europy, zapatrzonych w przeszłość. By zbliżyć się do fascynacji, jakiej ulega wielu współczesnych reżyserów, dokonujących w swoich „filmach nostalgii” recyklingu motywów z przeszłości, używających stylizacji retro, powielających gatunkowe wzorce, warto sięgnąć do pierwowzorów – melodramatu, westernu, filmu gangsterskiego. W kinie amerykańskim klasyka zdaje się być wiecznie żywa, podobnie jak mityczne, otoczone kultem gwiazdy – Humphrey Bogart i Ingrid Bergman, Clark Gable i Vivien Leigh, Marlin Monroe, czy Paul Newman i Robert Redford jako Butch Cassidy i Sundance Kid. Wśród bohaterów cyklu znajdzie się też samouk, twórca totalny – Orson Welles, który zrewolucjonizował myślenie o kinie, jednocześnie odwołując się do wielkiej tradycji amerykanizmu – tęsknoty za liderem o ludzkim obliczu. Zestaw klasyki klasyków wiele opowie nie tylko o kinie, ale i o historii oraz kulturze Stanów Zjednoczonych. W tle pojawi się wojna secesyjna, Dziki Zachód, gorączka złota, czasy kryzysu i prohibicji, pruderyjne lata 50. i hippisowska rewolta.