Opis filmu

W 2006 roku w paryskim Centre Pompidou odbyła się retrospektywna wystawa Godarda Voyages en utopie, Jean-Luc Godard, 1946-2006. To właśnie z tej okazji twórca zrealizował Prawdziwy fałszywy paszport. Film, łączący w sobie dokument i fikcję, jest kolażem fragmentów fabuł (wśród cytowanych twórców znaleźli się m.in. Dreyer, Cocteau, Chaplin czy Tarantino), dokumentów, telewizyjnych reportaży i codziennych "niusów", często zestawianych kontrapunktowo. Jednocześnie to kwintesencja stylu reżysera, gdzie na równych prawach funkcjonują obraz, muzyka, cytaty, pojawiające się na ekranie napisy, komentarz narratora-autora. Tytułowa opozycja prawdziwy- fałszywy szybko zostaje zastąpiona pojęciami dobry-zły. To najprostsza, najczęściej stosowana metoda wartościowania, również filmów. W 20. odsłonach Godard odwołuje się do podstawowych pojęć - takich, jak bogowie, polityka, historia, dzieciństwo czy ojczyzna. Lecz poprzez formalne zabiegi, często niezauważalne przechodzenie z części do części, przeskakiwanie, zapętlenia, Francuz zaciera granice między nimi. I gubi ten najbardziej oczywisty podział, skłaniając do refleksji nie tylko nad materią kina, ale też mechanizmami działania krytyki.

Marta Miś