Obsada

Madeleine Assas, Ghalya Lacroix, Bérangère Allaux, Frédéric Pierrot, Harry Cleven

Opis filmu

W filmie tym Godard testuje swą ideę montażu wyłożoną w Histoire(s) du cinéma, której ważnym aspektem jest kwestia odpowiedzialności kina. Impulsem do zrealizowania tego dzieła był artykuł z „Le Monde”, którego autor, Philippe Sollers, krytykowal Susan Sontag za to, że wyjechała do pogrążonego w wojnie Sarajewa, by wystawić tam Czekając na Godota. Sollers pisał, że mieszkańcy Sarajewa mają już dość smutków, dlatego lepiej im zaproponować coś, co ich rozweseli. Godard podjął to wyzwanie i postanowił nakręcić film o grupie młodych ludzi, którzy podróżują do Sarajewa, by wystawić tam Musseta. Tematem nie jest jednak efekt ich podróży, ale sama droga. Podróż inicjuje Camille, córka starego reżysera, w którym dopatrzeć się można „zastępcy” samego Godarda, i zarazem wnuczka Alberta Camusa. Zabiera ona z sobą kuzyna i pokojówkę. W drodze dołącza do nich ojciec. Ich podróż jest okazją do rozważań nad historią Europy, polityką i muzyką. Ciekawym aspektem filmu jest miejsce, gdzie kręcono część zdjęć – za bazę serbskich oddziałów posłużyły ruiny posiadłości należącej kiedyś do dziadków Godarda. W ten sposób film ten mówi nie tylko o zniszczeniu Europy Południowej wskutek wojny, ale także o powolnej destrukcji, której narzędziem jest czas.

Ewa Mazierska