Obsada

Grażyna Błęcka-Kolska, Mariusz Saniternik, Andriej Biełanow, Krzysztof Adamczyk

Opis filmu

Nazywany polskim Emirem Kusturicą Jan Jakub Kolski sięga po sprawdzonych aktorów i sprawdzone motywy: małego świata na uboczu, sielskich krajobrazów, magicznego realizmu.

Historia, choć wyraźnie w filmie zaznaczona (akcja rozpoczyna się w 1953 r.), ma jednak drugorzędne znaczenie. Reżyser przedstawia losy bohaterów, tłumaczy źródła ich przeżyć za pomocą wyszukanych, zapadających w pamięć obrazów. Splata autotematyzm filmowy i związaną z nim obsesję utrwalania z inną, równie mocno w filmie obecną, obsesją trwania, życia, niezniszczalności świata.

Spotkanie bohaterki i żołnierza ma wszystkie cechy miłości ostatecznej, pożerającej. Obraz tego świata widać w scenach filmowanych kamerą Afonii - okrutne, naturalistyczne sceny pochodzą ze świata realnego, ale również z wyobraźni bohaterki. W Afonii i pszczołach (w dużo większym stopniu niż w innych filmach Kolskiego) dochodzi do głosu pesymistyczny opis ludzkiej kondycji, rozedrganie, pulsowanie czegoś niesamowitego pod podszewką idyllicznego, sielskiego świata. Czym jest to pulsowanie w czasach powojennych? Czyżby nowym przebraniem Tanatosa? Jaką cenę trzeba zapłacić za powrót do dawnej formy? Czy to w ogóle możliwe?

Sebastian Liszka