"Urodziłam się za późno, by podzielać tęsknotę za amerykańską wolnością i współuczestniczyć w "amerykańskim śnie", któremu dała początek kontrkultura lat 60. Jestem jednak depozytariuszką pewnego mitu Ameryki. Mitu obecnie niewygodnego, ponieważ zderza się z faktyczną obecnością i działaniami Stanów Zjednoczonych w świecie. Odzywa się on jednak niemal za każdym razem, kiedy amerykańska interwencja, fizyczna bądź słowna, kładzie się cieniem na demokratycznych i wolnościowych deklaracjach formułowanych przez ten kraj.

Ten mit wiąże się z wielokrotnym patrzeniem na zdjęcia, którym przypisane zostały opowieści. Przywiezione przez mojego ojca, który w latach 60. był doktorantem University of Illinois, są efektem wielu podróży po Stanach. Oglądanie tej swoistej ikonografii budowało mit Ameryki, moje pierwsze o niej wyobrażenia. Jawiła się więc Ameryka nie jako mocarstwo żądne hegemonii w sferze politycznej, wojskowej, gospodarczej i kulturalnej. Początkowo Ameryka ukonstytuowała się w wyobrażeniach jako rozległa kraina o bajkowych krajobrazach, gdzie żyją prości, uśmiechnięci ludzie, którzy posiadają wszystko, a o ich przyszłość z troską i godną zazdrości umiejętnością przewidywania dba opiekuńcze państwo. Zdawałoby się państwo idealne".

Maria Spiss: America's Wonderlands (Dwutygodnik 38/2010)